Hoe Riet je kan helpen vertragen

Ongelofelijke haast

Opzij, opzij, opzij… Maak plaats, maak plaats, maak plaats, we hebben ongelofelijke haast.

Zo, nu zit dat liedje gelijk een week in je hoofd. ;)

Herman van Veen schreef dit lied in 1979 als een aanklacht tegen de haast die iedereen toen al had. 

Ik weet niet hoe hij er vandaag de dag over denkt, maar persoonlijk zou ik willen dat we terug konden naar het tempo van 1979 😅.

Genieten van de reis

Hoe leuk was het om op vrijdag de top 40 op te nemen op je cassettebandje. Maar dan wel zonder al dat gepraat, want dan paste het er niet op. Dus zodra het nummer begon drukte je op record en snel weer uit als het liedje klaar was. Engelengeduld hadden we daarvoor! 

Nu verwachten we een instant playlist op alle momenten van de dag en hebben we geen idee meer wat er in de top 40 staat.

Als je iets wilde weten over duistere onderwerpen als hekserij, dan ging je speuren in de bibliotheek en maar hopen dat ze er een boek over hadden. Als je dan een boek gevonden had, dan verslond je deze met huid en haar. 

Sorry, ChatGPT, fijn dat je overal instant antwoord op geeft, maar het is niet hetzelfde.

Als je een brief van je penvriendin verwachtte, liep je dagenlang naar de brievenbus, hopend op dat ene handgeschreven stukje papier. Nu verwachten we dat iedereen binnen 30 seconden reageert op een appje, anders slaat de paniek toe.

En laten we het niet vergeten: als je een foto maakte met een wegwerpcamera, had je geen idee of die ene vakantiefoto gelukt was. Je moest eerst het rolletje volmaken, het wegbrengen naar de fotowinkel, en dan wachten (geduld!) totdat je de foto’s kon ophalen. Tegenwoordig maak je vijftig selfies voordat je er eentje goed genoeg vindt om te posten.

Nee, natuurlijk was niet alles beter vroeger, zo oud ben ik nu ook weer niet ;).

Diep triest

Maar de nadruk lag toen veel minder op snel resultaat en directe bevrediging. Het was juist de ervaring, het proces, de reis ernaartoe die zoveel plezier en voldoening gaf. De inzichten die je onderweg opdeed, maakten het eindresultaat des te waardevoller. Het resultaat voelde mooier, de overwinning smaakte zoeter. Het was iets om écht trots op te zijn.

Vandaag de dag lijkt er geen ruimte meer te zijn voor deze reis.

Niet alleen omdat we het belachelijk druk hebben, maar ook omdat niemand ons nog leert dat we de tijd mogen nemen.

Wil je ondernemer worden? Dan smijten marketinggoeroes je om de oren met programma’s waarmee je binnen 30 dagen tonnen verdient. Hoe dan?

Wil je afvallen? Dan zijn er minstens 709532 websites die je deze week nog helpen om 8 kilo kwijt te raken.

Wil je leren mediteren? Volg dan deze drie stappen en je bent direct verlicht.

Wil je een relatie die gebaseerd is op echte liefde? Geen zorgen, binnen twee minuten match je met je soulmate. Swipe, like, trouw en hopelijk leer je daarna elkaars naam nog kennen.

Ik weet het, het klinkt hilarisch en ik vermaak me kostelijk met het schrijven van dit blog, maar laten we eerlijk zijn: het is diep triest.

Instant resultaat bestaat niet

Want wat doet het met je als je niet binnen 30 dagen tonnen verdient, niet in één week 8 kilo kwijtraakt, en niet verlicht bent na drie simpele stappen, laat staan kunt mediteren? Of als je relatie na vijf weken alweer op de klippen loopt?

Ligt dat dan aan het programma, of aan jou?

Natuurlijk ligt het aan het programma! Ze beloven dingen die ze nooit waar kunnen maken. Maar omdat er alleen nog maar programma’s lijken te zijn die instant resultaat beloven, en allemaal duizenden vijf sterren reviews hebben, ga je aan jezelf twijfelen.

Misschien is het wel niet voor jou weggelegd. Doe je iets fout. Of ben je er niet klaar voor

Bullshit!

Instant resultaat bestaat alleen als je dringend naar de wc moet.

Voor alles wat we echt willen leren, ondernemen, of beleven, is tijd en energie nodig. We moeten onszelf de ruimte geven om te leren, fouten te maken, en vooral om te genieten van de reis zelf, hoe lang die ook duurt.

Heerlijk! 

Kronkelende paden

Want voor elke reis mag je de tijd nemen om te dwalen over prachtige, kronkelende paden vol uitzichten, verrassingen en avonturen.

Geloof me, dat is veel leuker dan de snelweg met zijn eentonige, grijze kilometers waarbij je enkel gefocust bent op het doel. De mooiste herinneringen, de beste verhalen, en ware groei vind je juist langs de kronkelwegen.

Dus neem de eerstvolgende afslag! Weg van die snelweg, terug de kronkelige route op. Geef jezelf de tijd. Tijd om dwalen, te genieten, te ontdekken, en de reis met elke vezel in je lijf te beleven. Zonder Google Maps, gewoon door het leven.

Riet helpt je dwalen

Nu valt het niet mee om uit de ratrace te ontsnappen, maar dan staat Riet met open armen voor je klaar om je hierbij te helpen. 

Op lange stelen, bekroond met een zachte pluim, groeit hij op de magische grens tussen water en aarde. Riet heeft geen haast, maar geniet van het wiegen in de wind en de stroming van het water tussen zijn wortels.

Riet laat je weten dat dwalen een kunst is, geen ongeluk. Soms is nodig om de kaart opzij te leggen, de kompasnaald te negeren, en simpelweg te Zijn. 

Niets doen is een leeg canvas

Wandel eens naar een waterkant en zoek Riet op. Luister naar zijn fluisteringen in de wind. Het is de soundtrack van vertragen en elk zuchtje wind lonkt je om te dwalen.

Niets doen is niet nutteloos, het is als een leeg canvas. Het nodigt je uit om te schilderen met de kleuren van je zintuigen, om te tekenen met de lijnen van je intuïtie. In de rust van het nietsdoen, onder het zachte ruisen van Riet, kun je jezelf vinden en verliezen tegelijk.

Dus ga. Doe even helemaal niets. Dwaal, droom, en laat je leiden door de stille kracht van de natuur. 

Wie weet wat voor moois je onderweg tegenkomt, misschien wel jezelf.